Diakonia Twórczo-Muzyczna

Lulek

Olcia jestes brutalna, ćwicz sie!

Natalka H.

No więc Oleńko masz rację. Tak sobie nawet pomyślałam, że strasznie nie lubię jak się wchodzi na jakieś forum tematyczne, a tam głupoty popisane przez użytkowników, a nic na temat, oczywiście... Razz

Więc ze szczerymi przeprosinami piszę i obiecuję, że to się nie powtórzy.
A to, że Was wszystkich kocham i zawsze mi z Wami dobrze na TDS, to Wy wiecie, to po co mam jeszcze pisać Smile

Buziaki

Kamuś

Jeśli chodzi o przeszłe TDS, to mogę Wam krótko napisać, że zrozumiałam coś bardzo ważnego. Zrozumiałam, że służba w diakonii (i nie tylko), to ciągła praca nad sobą. I korzystając z okazji, chciałam przeprosić wszystkich, którym przez ten czas i kiedykolwiek działałam na nerwy i zrobiłam lub powiedziałam coś przykrego. Stale uczę sie kochać. Przeczytajcie wiersz ks. Twardowskiego. Jeśli ja nic mądrego nie potrafię Wam powiedzieć, to na pewno powie Wam to ten wiersz.

Nie czekaj na wzajemność
telefon i róże
gdy ciebie nie chcą
nie piszcz, nie szlochaj

najważniejsze przecież że ty kogoś kochasz

czy wiesz
że łzy się śmieją kiedy są za duże?

Lulek

Ten wiersz jest przepiekny, ja tez przepraszam, ze zamiast trzymac sie scisle tematu, bujam w oblokach. Ufam, ze mi to przebaczycie i zlego pamietac nie bedziecie w Imie milosci,a komu wiele sie przebacza ten bardzo miluje, wiec sie chyba chowac przede mna bedziecie musieli, bo bede was wysciskiwal;]]]
Boj sie Olcia, rekolekcje tuz, tuz... Wink

))

olgsza

Ja się tam rekolek nie boje... wręcz już się ich doczekać nie mogę. Jeżeli chodzi o moje świadectwo...wiecie, w zasadzie to nie mam świadectwa. Przepraszam, wiem,że Wam obiecałam, że jak sie wypowiecie to coś napiszę,ale hm... nic wielkiego tu nie stworzę. Chociaż... może( a raczej napewno) warto by napisać o tym, że te TDS byly dla mnie...inne niż wszystkie. Zupelne zero emocji. Asia K. by sie cieszyla, że klimat na mnie nie dzialal itp. Razz

I ja też sie ciesze,bo znów dzieki temu więcej w główce zostało,a nie gdzieś "wyparowało". No i jak zwykle katecheza(tym razem wersja "mini" w wykonaniu Irka Wink

) wiele mi dała...heh, za każdym razem,kiedy pomyślę o rekolkach, o służbie itd. to przypominają mi się słowa Irka, że "kto wie,może nasi aniołowie już się dogadują ze stróżami ludzi, którzy będą nas słuchać?"- niesamowite, nigdy bym w o tym nie pomyślała Smile

No i te wszystkie dobre i złe ziarenka-cały czas myślę o tym, żeby się pilnować... No proszę i jednak małe świadectwo wyszło... Chwała Bogu. Wiecie, cieszę się, że jesteście i że mogę Wam ufać. Jesteście jednymi z niewielu osób, z którymi mogę się podzielić w zasadzie wszystkim...Gdyby cos było nie tak,czy gdybym miała jakiś problem, to wiem, że nie bałabym się podejść z nim ani do Asi(którejkolwiek Wink

),ani Natalki, ani Kamilki, ani Łukasza, ani Irka, ani Agnieszki, ani Maćka, ani Michała (kolejność nie ma tu najmniejszego znaczenia! Razz

) -i to jest po prostu piękne... I Dołączam się do Kamilki i Lulka- jeżeli ktokolwiek się poczuł przeze mnie urażony, niech wie, że nigdy nie chciałam nikogo z Was zranić i przepraszam... tak poza tym to... proszę o modlitwę, bo tyle niepokoju i smutku ile teraz we mnie jest, nie było chyba nigdy wcześniej, nawet jezli wydaje się, że wszystko jest ok, to naprawdę... to, że teraz pisze do Was tak"spokojnie" to albo Boża Łaska,albo jakaś wewnętrzna blokada, która nie pozwala mi pokazac tego co czuję. A czuję się paskudnie,w tej chwili mogłabym powiedzieć Wam, że "nie mam siły, płakać mi się chce"-z usmiechem na ustach. Mam nadzieję, że na rekolkach Bóg mnie "odkorkuje"... To do zobaczenia (przynajmniej z częścią osób Wink

) za 2 dni!(przepraszam, że znów się rozpisałam...) W Jezusie!

Kamuś

Ty za nic nie przepraszaj! Chwała Panu, że masz nam tyle do napisania! Wiem Oluś, że ja nic więcej nie mogę zrobić, żebyś poczuła się lepiej, tylko ofiarować Ci swoją modlitwę. Ale to przecież piękny dar

Pamiętasz jak rozmawiałyśmy razem z Asią na animkach? Powiedziałam Wam wtedy wiele rzeczy, które sprawiają że moje serce czuje się zupełnie opuszczone. Trochę mi nawet żal, że znowu coś jest nie tak i na rekolekcje pojadę jak zwykle w tragicznym stanie. Ja wiem, że „nie potrzebują lekarza Ci, co się źle mają” ale jakoś tak zawsze chciałam pojechać na rekolekcje oczyszczona, z tzw. „powerem”, bo wiedziałam że będzie tam mnóstwo ludzi, którzy będą potrzebować uzdrowienia i wolałam zostawić ten czas im, wspierać ich swoją „Bożą energią”, a sama z pokojem w sercu czerpać to, co da mi Bóg podczas modlitw, katechez, spotkań. Ale może tak właśnie ma być, że Bóg powołuje tam tych szczególnie potrzebujących pomocy. Tym razem ta moja pustynia jest chyba znacznie większa od tamtych poprzednich, może dlatego że czuje się też samotna tak po ludzku i jedna samotność drugą potęguje. Czasami wydaje mi się, że już nie wytrzymam... Tylko ciągle powtarzam sobie, że Pan Bóg nigdy nie daje nam więcej niż możemy udźwignąć...Prawda? Smile

A jeśli chodzi o emocje, to one chyba zawsze są złym doradcą, więc chyba dobrze, że tak Cię opuszczają od czasu do czasu;) Z Panem Bogiem Kochani!

P.S. "kto wie, może nasi aniołowie już się dogadują ze stróżami ludzi, którzy będą nas słuchać?" – zawsze jak wspominam to zdanie mam wielki uśmiech na twarzy Smile

olgsza

Dziękuję Kamuś :* w ogóle to pisałam, żeby sie tematu trzymać, a sama gdzies zgubiłam wątek... a że akurat mi się coś przypomniało,to chyba dobrze będzie jeśli o tym napiszę...? Otóż, wiem,, że te TDS były nastawione bardziej na pantomimę, niż jak to zwykle bywło na muzykę, i nie wiem czy to było spowodowane tym faktem czy też czymś innym,a może po prostu mi sie coś uroiło...ale czułam jakiś taki brak dyscypliny...tzn. widomo,że niezupełny, ale jakoś tak... wydawało mi się, że jest za luźno... kurcze,nie wiem jak to wyrazić, nie chce, żebysmy sie zajeżdżali(bo katowanie się i nadgorliwość też dobre nie są), ale czegoś mi tu barkowało, nie wiem... Oczywiście proszę tego nie traktować jako jakąś skargę na liderów(!!) czy coś, bo jeżeli już cos nie tak to wszyscy jestesmy winni...wszyscy albo nikt Razz

wina sobie gdzieś leży...na ziemii... przepraszam,odbija mi już(to z tęsknoty Razz

). A może rzeczywiście z moją głową jest cos nie tak Razz

to tylko kolejny znak, że potrzebne mi rekolki (ha,tam mi zajęć nie będzie brakowało xD Razz

) To, że napisałam tego posta,to też wyraz mojego zaufania do Was,wiecie?

(może nie wylecę z diakonii...

nie,no żartuję Razz

)-Wiecie,wiem, że wiecie Razz

Ściskam wszystkich (za gardła... Razz

)

I jesli cos jest nie tak to z góry przepraszam... to takie subiektywne wszystko bardzo jest...aaaaaa skończe juz lepiej Razz

xD
buziaki!(nie bijcie mnie...)